W sumie 5 zastępów z Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej nr 1 Państwowej Straży Pożarnej w Kaliszu oraz Ochotniczej Straży Pożarnej w Stawiszynie i Zbiersku uczestniczyło w niedzielę, 11 kwietnia w akcji gaszenia poszycia leśnego. Do zdarzania doszło około godziny 13.00 w miejscowości Długa Wieś Trzecia.
Na terenie miasta i powiatu kaliskiego zaczynają się pożary traw i lasów. Niestety większość z nich spowodowana jest celowym wypalaniem i zaprószeniem ognia. W niedzielę po godzinie 13.00 strażacy zawodowi oraz ochotnicy ze Stawiszyna i Zbierska uczestniczyli w akcji gaśniczej poszycia leśnego w miejscowości Długa Wieś Trzecia w gm. Stawiszyn. Spaleniu uległo około 1 hektara poszycia.
Nie wszyscy pamiętają, że wypalanie traw i zarośli jest prawnie zabronione! Jest to jeden z brutalnych sposobów niszczenia środowiska. Wbrew pozorom, wypalanie nie daje żadnych korzyści, wręcz przeciwnie – tylko szkody dla przyrody, jak i samego człowieka. Świadczy o tym, że poniższe zestawienie faktów:
I. NEGATYWNY WPŁYW WYPALANIA TRAW NA LUDZI
• Niestety, okazuje się, że co roku w takich pożarach giną nie tylko zwierzęta, ale i ludzie – najczęściej ci, którzy sami są sprawcami wypalania. Zazwyczaj bezpośrednią przyczyną zgonu jest zawał serca, udary termiczne lub gwałtowna zmiana zmiany wiatru, co za tym idzie – wielkości płomienia, co zaskakuje nieświadomego wypalacza.
• Wypalanie to jedna z istotnych przyczyn zatruwania i tak już nadmiernie zanieczyszczonej atmosfery – tysiące pożarów w skali kraju wiążą się z „wyrzucaniem” do atmosfery dziesiątków tlenków węgla oraz innych niebezpiecznych związków chemicznych. W związku z tym z roku na rok pogarsza się stan zdrowia społeczeństwa; zmniejsza przeciętna długość życia.
II. WYPALANIE TRAW A ZWIERZĘTA
• Niszczone są miejsca lęgowe wielu gatunków ptaków gnieżdżących na ziemi lub w strefie krzewów. Palą się gniazda oraz już zasiedlone, a zatem z jajeczkami lub pisklętami (np. tak lubianych przez nas wszystkich skowronków).
• Dym uniemożliwia pszczołom, trzmielom oblatywanie łąk. Owady te giną w płomieniach, co powoduje zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, a w konsekwencji obniżenie plonów roślin.
• Giną zwierzęta, które przypadkowo znajdą się w pobliżu pożaru, tracą one orientację w dymie bądź ulegają zaczadzeniu. Dotyczy do dużych zwierząt leśnych, takich jak sarny, jelenie czy dziki.
• Płomienie niszczą miejsca bytowania zwierzyny łownej, m.in. bażantów, kuropatw, zajęcy, nawet saren.
• W płomieniach lub na skutek podwyższonej temperatury ginie wiele pożytecznych zwierząt kręgowych: płazy (żaby, ropuchy, jaszczurki), ssaki (krety ryjówki, jeże, zające, lisy, borsuki, kuny, nornice, badylarki, ryjówki i drobne gryzonie).
• Przy wypalaniu giną mrówki. Jedna ich kolonia może zniszczyć do 4 milionów szkodliwych owadów rocznie. Mrówki zjadając roślinne i zwierzęce rozkład masy organiczne oraz wzbogacają warstwę próchnicy, przewietrzają glebę. Podobnymi sprzymierzeńcami w walce ze szkodnikami są biedronki, mszyce.
• Ogień uśmierca wiele pożytecznych zwierząt bezkręgowych, m.in. dżownice (które mają pozytywny wpływ na strukturę gleby i jej właściwości), pająki, wije, owady (drapieżne i pasożytnicze).
Powyższe przykłady niezbity dowód, że wypalanie traw niszczy wszystkie organizmy, nie tylko szkodniki. Giną organizmy glebowe, owady zapylające kwiaty, dżdżownice
Przepisy prawne
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. nr 92, poz. 880) określa:
Art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów. Art. 131. Kto: (…) wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563):
§ 36. 1. W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru:
1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu; (…)
2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy czynności związanych z gospodarką leśną oraz wykonywaniem robót budowlanych.
§ 39. Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów bądź w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym, a także bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania, nie jest dopuszczalne.
Fot. OSP Stawiszyn / OSP Zbiersk
