Łączenie dwóch światów – grafiki tradycyjnej i cyfrowej jest dobrym pretekstem do refleksji na temat tej dziedziny sztuki. Z jednej strony wyczerpujący fizycznie i emocjonalnie proces mechanicznego tworzenia matrycy graficznej, z drugiej działania przed monitorem komputera. Na przestrzeni lat zmienia się dynamika pracy, która kryje się pod terminem „grafika”. Obecnie technika cyfrowa dominuje w przemyśle, a jednocześnie bardzo
sprawdza się w sztuce.
Tradycyjna grafika funkcjonuje głownie w tej drugiej przestrzeni -artystycznej. Można długo dyskutować na temat tego co łączy i różni obie techniki, ale na pewno można stwierdzić, że w swoim podstawowym zadaniu obie służą do celów powielania obrazu oraz że obie z funkcji typowo masowej wyodrębniły swoje przeznaczenia artystyczne. Warto się zastanowić, czy w tym przypadku należy, w swoisty sposób, rozróżniać je słowem „obie”, bo przecież grafika cyfrowa jest kolejną techniką obrabiania matrycy, tylko nie w tak bezpośrednim, fizycznym sensie.
Ten dział sztuk plastycznych, o którym mowa, w jednym ze swoich podstawowych znaczeń jest określony jako pisanie(gr. gráphō „piszę”, „rysuje”). Łączy się to z tematyką chrześcijańską wystawy, ponieważ termin „pisania” jest ściśle związany z charakterystyczną formą wyrazu artystycznego jaką jest ikona. Choć na wystawie „Oto Człowiek” nie prezentujemy ikon, to tematyka odnosi się do przestrzeni duchowej. Przestrzeni, w centrum której jest Chrystus. Osoba Mesjasza była i jest dla obu artystów źródłem największej inspiracji, dzięki czemu powstały prace kontemplacyjne i symboliczne. Tytuł wystawy nawiązuje do okresu Wielkiego Postu, Piłata przedstawiającego i wydającego Jezusa słowami: „Oto Człowiek”.
Na wystawie znajdujemy postać Chrystusa „przedstawioną” i „wydaną” widzom. Barbara Wesołowska-Kowalska poprzez połączenia techniki suchorytniczej z własną metodą obrabiania papieru, pokazuje nam prace inspirowane treściami z Pisma Świętego, Księgą Izajasza 53, oraz swoimi bardzo głębokimi i często bolesnymi doświadczeniami życiowymi i artystycznymi.Michał Bugzel przez grafiki cyfrowe, surowe w formie, oparte na spójnym cyklu czternastu prac przedstawia, poprzez kolor i wyraziste kontrasty światła i cienia, relacje człowieka i Chrystusa. Dla wystawiających sztuka jest narzędziem, które pozwala poznawać Boga.
Mamy nadzieję, że ekspozycja „Oto Człowiek” zachęci do wielu refleksji.
