W ciągu minionego roku pożegnaliśmy krewnych, przyjaciół, znajomych, osoby związane z Kaliszem

1 listopada to szczególny dzień, w którym wspominamy naszych bliskich zmarłych. W ciągu minionego roku pożegnaliśmy krewnych, przyjaciół, znajomych, osoby związane z Kaliszem. Pamięć o Nich trwa.

dr Józef Suda urodził się 6 sierpnia 1925 roku w Czarnej, w województwie podkarpackim. Jego życie zawodowe i prywatne było ściśle związane z Kaliszem. Za swą działalność otrzymał wiele tytułów i wyróżnień.

W czasach okupacji służył jako żołnierz Armii Krajowej w okolicach Tarnowa. Walkę o wolność okupił krwią i utratą zdrowia. Jego bohaterstwo doceniono licznymi odznaczeniami: Krzyżem Walecznych, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim, medalem „Sto Lat Pracy Kaliskiego Towarzystwa Lekarskiego dla Człowieka. Otrzymał Patent „Weteran Walk o Wolność o Niepodległość Ojczyzny” oraz Medal Honorowy Przyjaciel Kalisza.

W 1952 roku dr Józef Suda ukończył studia na Akademii Medycznej w Poznaniu i rozpoczął pracę w kaliskim szpitalu, gdzie uzyskał specjalizację w zakresie chorób wewnętrznych. Następnie objął stanowisko w Poradni Reumatologicznej i Pracowni EKG i w Przychodni Rejonowej nr 1, w której pracował do czasu przejścia na emeryturę. Ze względu na wykonywany zawód otrzymał stopień wojskowy podporucznika Wojska Polskiego. W 1994 roku został awansowany na stopień porucznika, a w 2001 roku na stopień kapitana. Należał do Zarządu Światowego Związku Armii Krajowej i Związku Inwalidów Wojennych. Był jednym z założycieli Klubu Inteligencji Katolickiej w Kaliszu. 8 czerwca 2002 roku otrzymał Honorowy Dyplom Lekarski, odnowiony po 50 latach pracy.

Stanisław Adamek przez 20 lat był związany z kaliskim magistratem. Jako portier zawsze z uśmiechem i radością witał pracowników urzędu, interesantom służył pomocą i radą.

Zmarł w wieku 73 lat. Był nie tylko znakomitym pracownikiem, ale przede wszystkim wspaniałym, serdecznym kolegą, zawsze otwartym, życzliwym, uśmiechniętym.

Stanisław Olgierd Krzysik – senior „Asnykowców”. Był związany z Kaliszem. W czerwcu 2013 roku przyjął godność „Honorowego Przyjaciela Kalisza”.

We Wrocławiu, przeżywszy 100 lat twórczego życia, zmarł Stanisław Olgierd Krzysik. Urodzony 26 lutego 1918 roku w Krakowie. Latem 1924 roku z podkrakowskiego Olkusza za sprawą swoich rodziców Ireny i Stanisława, którzy objęli posady nauczycieli języka polskiego i języka łacińskiego w Gimnazjum Humanistycznym im. Adama Asnyka, zamieszkuje w Kaliszu. Swoją edukację w najstarszej kaliskiej szkole finalizuje egzaminem maturalnym w maju 1935 roku, po którym podejmuje studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W lutym 1940 roku wraz z całą rodziną zostaje wysiedlony do Krakowa. W latach niemieckiej okupacji prowadzi tajne nauczanie w majątku Kobylniki nieopodal Kazimierzy Wielkiej.

Po wojnie odbywa aplikację sądową, a następnie po odejściu na własną prośbę z sądownictwa podejmuje aplikację adwokacką. Przez kilkadziesiąt lat, do lutego 1988 roku wykonuje zawód adwokata we Wrocławiu. W tamtejszej Izbie Adwokackiej pełnił obowiązki m.in. przewodniczącego komisji rewizyjnej, a w końcu kierował kołem emerytów. W latach 1980 – 1981 i późniejszych doradzał wrocławskiej „Solidarności”. Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi. W czerwcu 2013 roku przyjął godność „Honorowego Przyjaciela Kalisza”. Stanisław Krzysik pochowany został na wrocławskim cmentarzu przy ul. Odona Bujwida, nieopodal również tam spoczywającego swojego młodszego kolegi prof. Stanisława Iwankiewicza, Honorowego Obywatela Miasta Kalisza z 2005 roku, w cieniu kościoła pw. św. Wawrzyńca, zaprojektowanego również przez asnykowca, architekta Zenona Prętczyńskiego.

Wanda Wiłkomirska – związana z naszym miastem wybitna skrzypaczka, posiadaczka tytułu Honorowy Obywatele Miasta Kalisza. Zmarła we wtorek, 1 maja, w wieku 89 lat

Profesor Wanda Wiłkomirska była wybitną osobowością. Skrzypaczka światowej klasy, występująca z najwybitniejszymi artystami i orkiestrami na największych scenach, koncertowała na pięciu kontynentach – znana jako gorący sympatyk naszego Miasta. Jako artystka światowej sławy wielokrotnie odwiedzała rodzinne strony, koncertując w Kaliszu, Gołuchowie, Antoninie.

Laureatka czterech międzynarodowych konkursów skrzypcowych. Od czasu triumfalnego debiutu w Ameryce w 1961 roku z Orkiestrą Filharmonii Narodowej rozpoczęła wielką karierę międzynarodową, w USA nazwana „księżniczką estrady”.

Oprócz działalności koncertowej prowadziła kursy muzyczne w wielu krajach, promowała w świecie polskich skrzypków, także młode kaliszanki. Prowadziła klasę w Sydney Conservatory of Music w Australii, łącząc pracę pedagogiczną z koncertami.

Za swoją muzyczną działalność otrzymała wiele medali, nagród i wyróżnień, z których najbliższa jej sercu była nagroda za propagowanie muzyki Karola Szymanowskiego w świecie. Zapamiętamy ją jako osobę skromną, przyjacielską, patriotkę – głęboko humanistycznie nastawioną do otaczającego świata i ludzi. W 2206 roku została przyjęta w poczet Honorowych Obywateli Kalisza.

dr Kazimierz Rogacki były radny Rady Miasta Kalisza, znany i ceniony lekarz. Za swe dokonania został odznaczony wieloma medalami, w tym m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony dla Miasta Kalisza

Kazimierz Rogacki – urodził się 25 marca 1929 r. w Kaliszu. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. A. Asnyka w Kaliszu (1949) oraz z wyróżnieniem studia na Akademii Medycznej w Poznaniu (1955). Uzyskał specjalizację z chirurgii ogólnej I i II stopnia (1959, 1963) oraz medycyny społecznej (1978), a w 1975 r. tytuł doktora nauk medycznych. Pracował jako chirurg w: Szpitalu Miejskim im. Strusia w Poznaniu, Szpitalu Miejskim im. Przemysława II w Kaliszu (m.in. ordynator oddziału chirurgicznego), Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym (ordynator oddziału chirurgicznego). W latach 1978-1987 był specjalistą wojewódzkim w dziedzinie chirurgii ogólnej. Wykładowca w Szkole Pielęgniarek w Kaliszu (1960-1966) oraz na licznych kursach chirurgicznych w Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu (w tym kursy metodyczne ordynatorskie i dydaktyczne). Opublikował 14 artykułów z dziedziny chirurgii w: „Pamiętnikach Zjazdowych Lekarzy Ziemi Kaliskiej”, „Polskim Przeglądzie Chirurgicznym”, „Zeszytach Naukowych Kaliskiego Towarzystwa Lekarskiego”.

Członek: Towarzystwa Chirurgów Polskich, Kaliskiego Towarzystwa Lekarskiego, inicjator i założyciel Regionu Wielkopolskiego, a następnie Poznańsko-Kaliskiego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy (m.in. przewodniczący Zarządu Regionu), członek Komisji Zdrowia i Opieki Społecznej (1990-1993) i radny Rady Miejskiej Kalisza (1994-1998). Odznaczony m.in. Medalem 30-lecia PRL (1974), Medalem 40-lecia PRL (1984), Złotym Krzyżem Zasługi (1987), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1996), odznaką Zasłużony dla Miasta Kalisza (2001).

Urszula Pilarska – wychowawczyni dzieci i młodzieży. Aktywna społeczniczka, znana i szanowana zwłaszcza w środowisku osób potrzebujących pomocy. W latach 1994-2002 była radną Rady Miejskiej Kalisza. Za swoje zasługi w 2015 roku otrzymała tytuł „Zasłużona dla Miasta Kalisza”.

Swoimi działaniami przyczyniła się do powstania i rozwoju Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Kaliszu, pracując tam jako pedagog, a także pełniąc funkcję dyrektora placówki. Prowadząc tę działalność zabiegała o godne życie młodego pokolenia z Kalisza i okolic, prawo każdego dziecka do miłości, nabywania społecznych doświadczeń, usamodzielniania się i akceptacji w społeczeństwie.

Urszula Pilarska była także przewodniczącą kaliskiego oddziału Stowarzyszenia Civitas Christiana, od lat społecznie angażując się w działalność świetlicy socjoterapeutycznej. Była pełna wrażliwości i współczucia, zdolna do poświęceń. Konsekwentna w swoich działaniach, potrafiła dostrzec w życiu rzeczy ważne i wartościowe, z dużą kreatywnością zawsze umiała znaleźć właściwe rozwiązanie nawet najbardziej złożonych ludzkich problemów. Urszula Pilarska zawsze ponad wszystko przedkłada pracę na rzecz rodziny i dobra dziecka.

Jarosław Wilner, szef Zarządu Regionu Wielkopolska Południowa NSZZ „Solidarność”. Absolwent Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

Był członkiem „S” od 1980 r. Działalność związkową rozpoczynał w firmie, z którą był związany do dzisiaj – Fabryce Wyrobów Ażurowych Haft w Kaliszu – obecnie Fabryce Firanek i Koronek Haft SA, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego KZ i skąd był delegatem na WZD Regionu.

Po 13 grudnia 1981 r. współorganizował tajne struktury „S”; od kwietnia 1982 r. był członkiem Tymczasowego Komitetu Koordynacyjnego „S” Wielkopolska Południowa. Był również redaktorem, drukarzem i kolporterem pism „Społeczeństwu do Przemyślenia”, „Biuletyn Informacyjny TKK” i „Magazyn Polski Walczącej”.

W 1989 r. współorganizował struktury „S” w zakładzie pracy. W latach 1990-2005 był delegatem na WZD Regionu Wielkopolska Płd. i członkiem ZR; od 1992 r. wchodził w skład Rady Krajowego Sekretariatu Przemysłu Lekkiego „S”, od 1992 r. był delegatem na KZD. W czerwcu po raz kolejny został wybrany szefem ZR Wielkopolska Południowa.