Państwowa służba hydrogeologiczna wprowadza stan zagrożenia hydrogeologicznego w związku z prognozowanym wystąpieniem niżówki hydrogeologicznej w sierpniu 2019 r. na obszarze województw: wielkopolskiego, lubuskiego, opolskiego (część południowo-wschodnia), śląskiego (część zachodnia i północno-zachodnia), mazowieckiego (część północno-zachodnia), łódzkiego (część południowo-wschodnia), lubelskiego (część północna) oraz zachodniopomorskiego (część południowo-zachodnia).
Prognozowana sytuacja hydrogeologiczna wskazuje na utrzymanie w najbliższych tygodniach tendencji obniżania się zwierciadła wód podziemnych w płytkich poziomach wodonośnych na wyżej wymienionych obszarach. Niskie stany położenia zwierciadła wód podziemnych mogą lokalnie powodować występowanie niedoborów wody w indywidualnych płytkich ujęciach gospodarskich oraz w ujęciach komunalnych eksploatujących pierwszy poziom wodonośny.
Za niżówkę rzeczną przyjmuje się okres występowania niskich stanów wody lub przepływów wywołanych ograniczonym zasilaniem koryta. Zjawisko to identyfikuje się najczęściej w oparciu o umownie przyjmowany przepływ graniczny. Jest to więc okres, w którym przepływy są niższe od przyjętej wartości progowej. Wartości graniczne niżówek przyjmuje się w oparciu o przepływy charakterystyczne II stopnia (np. SNQ, WNQ) lub wyznaczane z krzywej czasu trwania przepływów wraz z wyższymi (np. Q70%, Q90%, Q95%). Takie stopniowanie kryteriów pozwala również zwaloryzować zidentyfikowane okresy (niżówki płytkie i głębokie). W przeciwieństwie do wezbrania, niżówka rozwija się bardzo powoli, zaś jej podstawowe parametry to: czas trwania, głębokość oraz objętość, czyli ilość wody której brakuje do zdefiniowanego przepływu granicznego.
Z genetycznego punktu widzenia, w naszej strefie klimatycznej pojawiają się niżówki półrocza ciepłego i chłodnego. W sezonie letnim są one zwykle następstwem suszy atmosferycznej, wywołanej brakiem opadów, po której następuje susza glebowa i związana z nią istotna recesja zasobów strefy aeracji. Dalszy brak zasilania oraz ewapotranspiracja przyczyniają się do powstania suszy hydrologicznej. Nieustannie drenowane poziomy wodonośne reagują na ten proces niżówką wód podziemnych, która w krótkim czasie prowadzi do wystąpienia niżówki wód rzecznych.