Od drugiej połowy czerwca br. na Starym Mieście w Kaliszu są prowadzone badania archeologiczne. Jest to wspólne przedsięwzięcie Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w Warszawie oraz Miasta Kalisza.
W tym roku są kontynuowane prace wykopaliskowe na terenie działki przy ul. Stare Miasto 13. W poprzednich sezonach odkryto tam zarówno obiekty mieszkalne, jak i przedmioty związane z produkcją wczesnośredniowiecznej szklanej biżuterii, w postaci pierścionków, pierścionków-obrączek, kółek, paciorków, a także naczyń z polewą. Były one wytwarzane na miejscu, o czym świadczą odkrywane w obiektach grudki szkła i zeszkliwione żużle czy fragmenty tygli, w których topiono surowiec.
Tegoroczne badania przyniosły kolejne dowody na istnienie wysoko wyspecjalizowanej pracowni szklarskiej we wczesnośredniowiecznym Kaliszu. W obiektach eksplorowanych w tym sezonie znalazły się gotowe, jak i nieudane, wyroby szklane, grudki szkła, szklane nitki powstałe w procesie produkcji biżuterii. Zarówno w obiektach, jak i w warstwie kulturowej archeolodzy odkryli również liczne grudki ołowiu, który stanowił we wczesnym średniowieczu ważny składnik szkła, nazywany dlatego wysokoołowiowym.
Bardzo ciekawymi zabytkami, związanymi z produkcją szklanej biżuterii są dwa fragmenty grzechotek-pisanek, wykonanych z białej gliny i pokrytych glazurą. Jedna przypomina kurze jajko, na jej powierzchni są widoczne esowate łuczki, imitujące rybią łuskę. Druga, kształtu kulistego, ma na powierzchni guzy.
Zabytki tego typu, datowane od XI po XIII wiek, są znane z terenu Polski z ok. 100 znalezisk, głównie z Wielkopolski i Kujaw. Były one produkowane przede wszystkim na terenie Rusi, ale znalezione w tym sezonie zabytki z kaliskiego Starego Miasta mogą dowodzić ich krajowego pochodzenia. Pozyskane artefakty świadczą o wysokim poziomie produkcji rzemieślniczej we wczesnośredniowiecznym Kaliszu.
